POLUS ALEKSANDER (1914 - 1965),

bokser, olimpijczyk z 1936 r.

Urodzony 1 lutego 1914 w Dortmundzie. Wychowanek klubu "Warta" Poznań i jego reprezentant w latach 1929-1933, a następnie zawodnik "Warszawianki". Jako pierwszy polski pięściarz w 1937 r. w Mediolanie zdobył tytuł mistrza Europy (kategoria piórkowa). Trzykrotnie wywalczył mistrzostwo Polski: 1932 i 1933 w wadze koguciej, a 1935 w wadze piórkowej. W 1936 był także wicemistrzem Polski w wadze piórkowej.

Dwukrotnie z zespołem Warty wywalczył drużynowe mistrzostwo Polski w 1932 i 1933 roku. W reprezentacji Polski wystąpił 6 razy w latach 1932-1936, odnosząc 3 zwycięstwa, 1 remis i przegrywając walki 2.

Reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Berlinie 1936, gdzie dotarł do ćwierćfinału. Przegrał z późniejszym mistrzem olimpijskim, Argentyńczykiem Oscarem Casanovasem.

W 1939 po kampanii wrześniowej, został internowany w Rumunii, w latach 1940-1945 walczył tam jako zawodowiec. Po powrocie do Polski w 1945 roku został zdyskwalifikowany za przekroczenie praw amatorskich. Powrócił na ring w 1947 walcząc jako amator do zakończenia swojej kariery.

Bilans walk na ringu to: 125 walk, 105 wygranych, 15 przegranych i 5 remisów.

Zmarł 13 lutego 1965 r. w Poznaniu.