PISZCZ RAFAŁ (1940 - 2012),

kajakarz, olimpijczyk z 1964, 1968 i 1972 r.

Urodził się 24 października 1940 r. w Poznaniu. Kajakarstwo zaczął uprawiać w 1955 r. w klubie "Warta" Poznań, w którego barwach występował przez cały okres swojej kariery sportowej. Zaliczany jest do najwybitniejszych polskich kajakarzy w historii tej dyscypliny. W latach 1964-1974 zdobył dwadzieścia pięć tytułów mistrza Polski. Ośmiokrotny finalista mistrzostw świata i trzykrotny mistrzostw Europy. Jako olimpijczyk debiutował na igrzyskach olimpijskich w 1964 r. w Tokio, na których startując w konkurencji K-4 1000 m doszedł do półfinału. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 r. w Meksyku wraz z Ewaldem Januszem, Ryszardem Marchlikiem i Władysławem Zielińskim w K4 1000 m zajął ósme miejsce. W swym trzecim starcie olimpijskim w 1972 r. w Monachium wraz Władysławem Szuszkiewiczem zdobył brązowy medal w K2 1000 m. Był to pierwszy medal olimpijski w historii wielkopolskiego kajakarstwa. Zwycięzca plebiscytu Expressu Poznańskiego na najlepszego sportowca Wielkopolski (1972 r.). W trakcie wyczynowego uprawiania sportu w 1970 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz uzyskał uprawnienia trenerskie w poznańskiej AWF. Po zakończeniu w 1974 r. kariery sportowej był nadal związany z kajakarstwem jako trener i działacz społeczny. Udzielał się w pracach organizacyjnych swego macierzystego klubu. W latach 1982-1993 i 2004-2008 piastował funkcję prezesa Wielkopolskiego Związku Kajakowego. Pełnił także obowiązki wiceprezesa Polskiego Związku Kajakowego oraz prezesa Wielkopolskiej Fundacji Kajakowej. Był członkiem Trybunału Arbitrażowego do spraw Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim. W 1984 r. uzyskał uprawnienia sędziego międzynarodowego w kajakarstwie klasycznym. Jako sędzia uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w 1996, 2000, 2004 i 2008 roku. Zmarł 12 września 2012 r. w Poznaniu.