KRENZ - MIKOŁAJCZAK JAN STANISŁAW (1907 - 2002)

Olimpijczyk: Los Angeles 1932 r. (wioślarz)

Urodził się 30 marca 1907 r. w Poznaniu. Absolwent Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Bergera w Poznaniu i Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Pomimo nie najlepszych warunków fizycznych (172 cm, 68 kg) zaczął uprawiać wioślarstwo. Trenował w barwach takich klubów jak: AZS, "Surma", Jachtklub Wielkopolski. Największe jednak sukcesy osiągnął reprezentując KW 04 Poznań. Dziewięć razy był  mistrzem Polski. Trzykrotnie zdobywał medale na mistrzostwach Europy: srebrny (Bydgoszcz, 1929) w konkurencji dwójka bez sternika, złoty (Liege, 1930) i srebrny (Paryż, 1931) w konkurencji czwórka bez sternika. Największym jego sukcesem było zdobycie brązowego medalu na Igrzyskach Olimpijskich 1932 r., tym bardziej, że Polska osada nie należała do faworytów. Osiągnięcie biało-czerwonych uznano za niespodziankę zawodów.

Od 1938 r. pracował jako technik w magistracie. W czasie wojny w 1943 r. został wywieziony na budowę niemieckiej linii obrony (Witebsk, Orsza, Smoleńsk). Podczas odwrotu został "przejęty" przez Armię Czerwoną i wywieziony do obozu pracy pod Leningradem (1944-1946). W 1946 r. uciekł  z transportu jenieckiego. Po zakończeniu zawieruchy wojennej zamieszkał w Poznaniu, skończył studia i zajął się pracami przy odbudowie i rozbudowie Poznania, Leszna, Jarocina oraz Katowic. Pracował też społecznie w klubach KW 04 (1950-1959), AZS (1959-1970) i w "Trytonie" (1970-1973), ucząc wioślarstwa młodych zawodników.

Przez wiele lat zapomniany, został zaproszony na jubileusz PKOl do Teatru Wielkiego w Warszawie, w 1999 r. W trakcie uroczystości 80-lecia PKOl został udekorowany olimpijskim medalem za zasługi  przez samego prezydenta MKOl, Juana Antonio Samarancha. Kawaler Krzyża Komandorskiego OOP (1999). Wyróżniony Wielką Honorową Nagrodą Sportową PUWFiPW (1930) za zdobycie tytułu mistrza Europy w dwójce bez sternika (pierwszy raz w historii polskiego wioślarstwa). "Honorowy Członek PZTW" (1999).

Do końca życia utrzymał znakomitą kondycję fizyczną i psychiczną. W wieku 70. lat wspinał się wraz z synem na Żółtą Turnię w Tatrach, a zbliżając się do 90. roku życia (w łodzi jako szlakowy) popłynął wraz z kolegami parę kilometrów Wartą. Zmarł w Poznaniu 15 grudnia 2002 r.