HOFFMAN  KAROL  PS. "MALINOWSKI" (1913 - 1971)

Olimpijczyk: Berlin 1936 r. (lekkoatleta)

Urodził się 19 sierpnia 1913 r. w Orliczku niedaleko Pniew. Absolwent Gimnazjum im. Marii Magdaleny, a następnie student Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego. Pierwszą pracę podjął na stanowisku referenta do spraw wychowania fizycznego i sportu w Dyrekcji Kolei Państwowych w Poznaniu (od lipca 1937). Będąc jeszcze uczniem, uprawiał lekkoatletykę w klubie "Warta" Poznań (1929-1936), a następnie w AZS Poznań (1936-1939, 1945-1950). Skakał wzwyż i w dal, pasjonował się także trójskokiem. Dziewięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski skoku w dal (1934, 1935, 1938-1939), skoku wzwyż (1937, 1938) oraz trójskoku (1936). Był 13 razy reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych (w latach 1934-1950), odnosząc w dwudziestu startach 6 zwycięstw indywidualnych.

Po zakończeniu wojny kontynuował studia, które ukończył w 1945 r., a w 1961 r. otrzymał tytuł doktora nauk wychowania fizycznego. Od 1946 r. był pracownikiem naukowym Studium WF Uniwersytetu Poznańskiego, a później WSWF Poznań. Był kierownikiem Katedry Teorii i Metodyki Lekkoatletyki WSWF, a później, do 1962 r., Katedry Teorii i Metodyki Sportu. Napisał wiele prac naukowych i artykułów fachowych. Od 1936 był instruktorem w AZS i KPW Poznań, od 1946 r. trenerem klubów poznańskich. Natomiast w latach 1952-1958 był trenerem kadry narodowej w skoku wzwyż i rzucie dyskiem. Prezes AZS Poznań oraz wiceprezes KKS Poznań. Popularyzator sportu. Przez 25 lat prowadził poranną gimnastykę na antenie Polskiego Radia  (1946 - 1971). Został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł w Poznaniu 28 lutego 1971 r.