HELJASZ ZYGMUNT (1908 - 1963)

Olimpijczyk: Los Angeles 1932 r. (lekkoatleta)

Urodzony 21 września 1908 r. w Poznaniu. Sportem zainteresował się już w pierwszej klasie gimnazjum im. Marii Magdaleny. Interesował się piłką nożną, później  boksem. Posiadał ogromny potencjał i świetne warunki fizyczne (188 cm i 100 kg). Zaczął trenować w sekcji bokserskiej "Warty" Poznań. Niestety, podczas swych startów w wadze ciężkiej nie odniósł większych sukcesów. W boksie osiągnął tytuł mistrza okręgu oraz wicemistrza Polski.

Za namową wieloboisty i instruktora Leona Urbaniaka, zaczął uprawiać lekkoatletykę (rzuty) w poznańskiej "Warcie". Całą swoją karierę sportową "przetrenował" właśnie w tym klubie (1926-1936). W 1927 r. był w gronie lekkoatletów, przygotowujących się do Igrzysk w Amsterdamie pod okiem Estończyka Aleksandra Klumberga. Niestety, podczas czterech eliminacji nie uzyskał minimum kwalifikującego do startu w Igrzyskach. Dopiero w 1928 r. osiągnął pierwszy sukces, zdobywając trzy tytuły mistrza - w kuli (jednorącz i oburącz) i w dysku. Od tamtej pory przez kilka lat był liderem w rzutach, szczególnie w pchnięciu kulą. W tej dyscyplinie pobił nawet rekord świata: odległość 16,05 m osiągnął w Poznaniu 29 czerwca 1932 r.

Czternastokrotnie był mistrzem Polski: w pchnięciu kulą (1928-1934), w rzucie dyskiem (1931, 1932, 1935), w rzucie młotem (1931), w pchnięciu kulą oburącz (1928, 1929) oraz w rzucie dyskiem oburącz (1928). Osiemnaście razy bił rekord Polski w konkurencjach rzutowych kulą, dyskiem i kulą oburącz. Osiemnaście razy reprezentował biało-czerwone barwy w meczach międzypaństwowych (w latach 1929-1935, 35 startów, 13 zwycięstw indywidualnych).

Z powodu zatargu pomiędzy PZLA (Polski Związek Lekkoatletyki) i PKOl (Polski Komitet Olimpijski) Heljasz został skreślony z listy zawodników na Igrzyska Olimpijskie  w 1936 r. oraz zdyskwalifikowany na okres jednego roku. W 1937 r. wyjechał do Belgii i objął posadę trenera klubu "Beerschot" w Brukseli. Po roku wrócił do kraju i zajął się szkoleniem w klubie "Pogoń" Katowice. Trenował lekkoatletów aż do wybuchu wojny. Podczas okupacji w latach 1939 - 1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Gross- Rosen i Sachsenhausen. Po zakończeniu wojny przebywał przez wiele lat w Szczecinie gdzie trenował m. in. E. Potrzebowskiego i S. Lewandowskiego. Umarł w Poznaniu 12 czerwca 1963 r.