| OSKAR Włodzimierz CALLIER ur.1846 zm.1929 Filolog, nauczyciel gimnazjalny i uniwersytecki. Urodził się w 1846 r. w Buku. Egzamin dojrzałości zdał dopiero w 1869 r., gdyż jako siedemnastolatek wraz z bratem Edmundem brał udział w powstaniu styczniowym, walcząc pod dowództwem Kazimierza Mielęckiego w bitwie pod Olszakiem oraz w oddziale Raczkowskiego pod Ślesinem i Ignacewem. W latach 1869-1873 studiował filologię na uniwersytetach we Wrocławiu i Strasburgu, uzyskując prawo nauczania języków: angielskiego, francuskiego i łaciny. Uczył języków obcych w kilku gimnazjach. W latach 1902-1919 był wykładowcą języka angielskiego Akademii Handlowej w Krakowie. W 1919 r. przeniósł się do Poznania i do 1926 r. uczył języka francuskiego w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego, będąc równocześnie lektorem języka angielskiego na Uniwersytecie Poznańskim. Obok pracy pedagogicznej poświęcił się studiom lingwistycznym. Opracował i wydał słowniki podręczne: polsko-angielski i angielsko-polski, polsko-francuski i francusko-polski, polsko-niemiecki i niemiecko-polski. Był członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego we Wrocławiu oraz prezesem poznańskiego Stowarzyszenia Weteranów z 1863 r. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta i Krzyżem Walecznych. Zmarł w 1929 r. w Poznaniu. |
| EDMUND CALLIER ur.1833 zm.1893 Historyk, publicysta, działacz społeczny, uczestnik powstania styczniowego. Urodził się w 1833 r. w Szamotułach. Dzieciństwo spędził w Buku. Od 1843 r. uczęszczał do niemieckiego gimnazjum w Poznaniu, później uczył się handlu. Podczas wojny szlezwickiej (1848-1850) wstąpił do armii pruskiej, wkrótce jednak zwolniony ze względu na młody wiek i stan zdrowia. Podjął pracę we Wrześni w zarządzie miasta. W 1854 r. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej, podczas wojny krymskiej uczestniczył w obronie Sewastopola. Wrócił do Poznania w 1859 r., uczył w kilku szkołach języków obcych. Po wybuchu powstania styczniowego walczył w oddziale Kazimierza Mielęckiego. W bitwie pod Olszakiem 22 marca 1863 r. odznaczył się wyjątkowym męstwem za co został mianowany przez Rząd Narodowy naczelnikiem sił zbrojnych województwa mazowieckiego. W sierpniu 1863 r. złożył dymisję w proteście po otrzymaniu rozkazu podporządkowania się gen. Edmundowi Taczanowskiemu. Następnie mianowano go na dowódcę oddziałów powstańczych w Prusach Wschodnich. Aresztowany przez władze pruskie został uwięziony na rok w twierdzy w Grudziądzu. Uwolniony w 1866 r. wrócił do Poznania i zajął się działalnością dziennikarską, wydawniczą oraz badaniami historycznymi. Był autorem dzieła "Trzy ustępy z powstania polskiego 1863/64" oraz wielu prac geograficzno-historycznych. Należał do Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", Towarzystwa Kolonii Letnich "Stella". Zmarł w Poznaniu w 1893 r. Bibliografia |
Oscar Callier - ur. 1846-06-23 - zm. 1929-02-23
Salomea z Krajewskich Callier - ur. 1812-11-11 - zm. 1888-02-11
Edmund Callier - ur. 1833-10-02 - zm. 1893-12-14
Salomea z Krajewskich Callier - ur. 1812-11-11 - zm. 1888-02-11
Edmund Callier - ur. 1833-10-02 - zm. 1893-12-14