SIP: Interaktywna galeria

wizualizacja  ||  cmentarze  ||  cmentarz_zasluzonych  ||  kwatera 4  ||  

JAN Chrzciciel Kazimierz Wacław   MOTTY
ur.1850    zm.1924
Był najstarszym synem Marcelego oraz bratem Władysława. Urodził się w 1850 r. w Poznaniu. Edukację swoją rozpoczął najpierw w szkole realnej następnie w Gimnazjum św. Marii Magdaleny gdzie w 1869 roku otrzymał świadectwo abiturienckie. Po ukończeniu szkoły zaczął studiować prawo na uniwersytecie w Berlinie. Po skończeniu edukacji rozpoczął pracę w sądzie jako sędzia. Bardzo chciał osiąść na stałe w Księstwie Poznańskim, jednak z uwagi na swoją zdeklarowaną polskość nie mógł otrzymać stanowiska. Następstwem tego było porzucenie sądownictwa. Pracę swoją kontynuował jako adwokat w Grodzisku, tam też udało mu się osiągnąć notariat i tytuł radcy. Kiedy w 1918 roku zaczęto organizować najpierw tajnie później jawnie sądownictwo polskie, Motty zaczął się aktywnie udzielać dzięki czemu wsunięto go na najwyższe w Księstwie stanowisko sędziowskie: prezesa Najwyższego Sądu Krajowego. Przyczynił się do spolszczenia i reorganizacji sądownictwa w Poznańskiem. Za swoją działalność i zasługi został nagrodzony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta. Zmarł w 1924 r. w Poznaniu.
JAN CHRZCICIEL   MOTTY
ur.1790    zm.1856
Urodził się w 1790 roku w Paryżu. Szkoły również ukończył w tym mieście. Wcześnie utraciwszy matkę, a następnie macochę pozostał pod opieką ojca. Jean Motty starał się zapewnić synowi w miarę możliwości spokojny byt, dlatego zgodził się na wysłanie syna w 1806 roku do Polski, w poznańskie do rodziny Mielżyńskich. Dość szybko przyswoił sobie język polski. Po niedługim czasie dostał się do Miłosława gdzie został wychowawcą synów Józefa Mielżyńskiego. Był autorem podręczników i pedagogiem. Napisał podręcznik do historii literatury francuskiej oraz podręcznik do nauki przyrody. W 1812 r. dostał stanowisko nauczyciela języka francuskiego oraz przyrody w szkole departamentowej w Poznaniu. Prowadził również pensjonat dla chłopców, od 1848 r. kierował szkołą żeńską Tekli Hartwig w Poznaniu. Był bardzo inteligentnym i sumiennym nauczycielem, który cieszył się szacunkiem uczniów. Miał troje dzieci: Marcelego, Walentynę (późniejszą żonę Hipolita Cegielskiego) i Stanisława. Kiedy z powodu ciągle postępującej astmy płucnej stan jego zdrowia się pogarszał, został emerytowany. Leczony bezskutecznie coraz bardziej podupadał na zdrowiu. Na wiosnę 1856 nasiliły się napady astmy. We wrześniu tego samego roku zmarł w Poznaniu.
Jan Chrzciciel MARCELI Maciej   MOTTY
ur.1818    zm.1898
Najstarszy syn Jana i brat Stanisława. Filolog, filatelista, działacz społeczny, nauczyciel. Absolwent Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Dodatkowo uczęszczał na lekcje muzyki i malarstwa. Wraz z ojcem często odbywał wędrówki przyrodnicze, jednak wbrew oczekiwaniom nie poszedł w jego ślady. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości rozpoczął studia na uniwersytecie berlińskim. Jednak filozofia nie była jego mocną stroną i zrezygnował z niej na rzecz filologii. Z tego kierunku uzyskał również tytuł doktora. W grudniu 1840 roku zdał egzamin uprawniający go do nauczania w gimnazjum w zakresie języków starożytnych i francuskiego. Swoją pracę nauczycielską rozpoczął w roku następnym w szkole realnej w Międzyrzeczu. Poza swoimi specjalnościami uczył również języka polskiego. W 1842 roku otrzymał stypendium naukowe i udał się do Francji, dzięki czemu mógł w znacznym stopniu udoskonalić swoją znajomość języka francuskiego. Po powrocie do kraju od 1843 do 1896 roku zajmował się pracą pedagogiczną w Poznaniu. Posadę nauczyciela zajmował m.in. w Gimnazjum Fryderyka Wilhelma oraz Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Wielokrotnie wykazał się znacznym talentem jako dziennikarz i publicysta. Od 1848 roku przez około pół roku przejął obowiązki naczelnego redaktora w "Gazecie Polskiej". Przez pewien okres prowadził również pensjonat dla chłopców. W 1872 r. w zastępstwie podjął się kierowania szkołą i był nawet kandydatem na dyrektora, jednak jego kandydaturę odrzucono z uwagi na to, że był Polakiem. Należał do grona najwybitniejszych nauczycieli tego okresu. Należał do Koła Towarzyskiego gdzie prowadził wszelkiego rodzaju imprezy kulturalne i towarzyskie. Trwałą sławę zarówno za życia jak i po śmierci przyniosły mu dwa wielkie zbiory felietonów , które zostały opublikowane w "Dzienniku Poznańskim". Należą do nich: "Listy Wojtusia z Zawad do Pafnusi" oraz "Przechadzki po mieście". Wszędzie witano go zawsze z uszanowaniem. Zmarł nagle w 1898 r. w Poznaniu. Jego pogrzeb stał się wielką manifestacją społeczeństwa polskiego.

Bibliografia


Stanisław Motty - ur. 1894-01-01 - zm. 1895-01-01
Jan Chrzciciel Motty - ur. 1790-01-01 - zm. 1856-09-25
Władysław Motty - ur. 1851-04-06 - zm. 1894-02-25
Waleria z Bukowieckich Motty - ur. 1829-01-01 - zm. 1893-01-01
Walentyna Motty - ur. 1860-01-01 - zm. 1887-01-01
Mieczysława z Koczorowskich Motty - ur. b.d. - zm. 1945-01-01
Maria Motty - ur. 1865-01-01 - zm. 1887-01-01
Jan Motty - ur. 1850-03-04 - zm. 1924-04-04
Jadwiga Motty - ur. 1889-01-01 - zm. 1891-01-01
Irena Motty - ur. 1888-02-06 - zm. 1905-04-21
Apolonia z Herwigów Motty - ur. 1799-01-01 - zm. 1879-01-01
Tekla z Klimeckich Herwig - ur. b.d. - zm. 1855-05-13
Marceli Motty - ur. 1818-06-05 - zm. 1898-01-17