BOLESŁAW ERZEPKI ur.1852    zm.1932 Filolog, historyk kultury, konserwator zbiorów. Urodził się w 1852 r. w Pawłowicach w pow. leszczyńskim. Ukończył gimnazjum w Lesznie w 1873 r. Od 1875 r. studiował na Uniwersytecie Wrocławskim historię, język polski i filologię słowiańską. W 1885 r. uzyskał stopień doktora filozofii za rozprawę napisaną w języku niemieckim dotyczącą kazań gnieźnieńskich. W latach 1885-1917 jako konserwator zajmował się zbiorami Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu. W tym czasie ogłosił szereg prac z zakresu historii literatury polskiej, języka i kultury oraz archeologii. Wydał wiele zabytków piśmiennictwa staropolskiego znajdujących się w bibliotekach i archiwach wielkopolskich. W uznaniu dla jego pracy naukowej Akademia Umiejętności w Krakowie powołała go na członka Komisji Językowej, Antropologicznej i Literackiej. W 1904 r. został członkiem zagranicznym Sekcji Archeologicznej Muzeum Królestwa Czeskiego w Pradze. W latach 1893-1914 był prezesem Wydziału Historyczno-Literackiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Duży udział miał w tworzeniu Muzeum Diecezjalnego, dla którego zwoził eksponaty z kościołów i klasztorów z całej Wielkopolski. Był też jednym z organizatorów i wiceprezesem Towarzystwa Ludoznawczego. W latach 1919-1920 był dyrektorem Archiwum Państwowego. W 1922 r. został honorowym profesorem literatury staropolskiej na Uniwersytecie Poznańskim. Za zasługi w dziedzinie naukowej dla Poznania otrzymał w 1928 r. nagrodę im. Józefa Łukaszewicza. Zmarł w Poznaniu w 1932 r. Bibliografia |
Bolesław Erzepki - ur. 1852-08-05 - zm. 1932-03-27